In een coalitie-regering is er altijd wrijving over wie de meeste media-aandacht krijgt. Meestal is dat de premier. En inderdaad: foto’s van Balkenende bij Bush en Balkenende bij Sarkozy zijn goed voor het CDA en de PvdA chagrijnt over de saaie functie die hun topman heeft: Minister van Financiën.
Kredietcrisis
Maar dank zij de kredietcrisis is de ster van Wouter Bos snel gerezen. Hij doet het voortreffelijk. Hij verschijnt zeer regelmatig op tv met bankdirecteuren. Is in zijn uitspraken heel duidelijk. En krijgt veel voor elkaar. Ik heb er bewondering voor. Politici van andere partijen zien deze ontwikkeling met lede ogen aan.
Jaloezie: CDA
En natuurlijk jaloezie alom. CDA-fractievoorzitter Van Geel kwam met de eerste poging tot beschadiging van Wouter Bos: al het geld dat Wouter Bos zou gaan verdienen met zijn nationalisaties mocht niet worden gebruikt voor “leuke dingen voor de mensen”, maar diende te worden gebruikt om de staatsschuld af te lossen. Stompzinnig en totaal voortijdig. Maar ja ze moeten Bos aanpakken.
Jaloezie: oppositie
Bij de oppositie weten niet wat ze moeten doen. Ze hebben de ballen verstand van financiële zaken. De recente discussie tussen Agnes Kant (fractieleider SP) en Peter Paul de Vries, voormalig VEB voorzitter, bij Pauw en Witteman liet schrijnend het gebrek aan kennis bij de SP zien. Ook Femke is wanhopig. Bos moet beschadigd worden. En ze hebben de oplossing: een parlementair onderzoek moet er komen. De menig gedeeld door de gezamenlijke oppositie. Ook weer toaal prematuur.
Afleidinsmanoevre provincies en gemeentes
Ambtenaren en gezagsdragers die geld hebben weggezet in IJsland hebben geblunderd. Ook al hebben ze zich aan de regels gehouden. Eén keer bij Wikipedia kijken op IJsland en je weet genoeg: aantal inwoners 300 duizend. Ze willen niet bij de Europese Unie omdat hun vissers alle zeeën willen leegroven (was Groen-Links ook niet voor dieren?) . Ik zou daar mijn geld niet neerzetten, zelfs al hadden ze een triple A rating gehad (die ze niet hadden trouwens).
Maar de provincie Noord Holland, zet gewoon meer dan 100 miljoen belastinggeld uit in dat ministaatje. Nee niet bij de boeren van de RABO (die wel een triple A rating hebben). Er is geen excuus voor dat gedrag. Gewoon die bestuurders ontslaan. Ze zouden zich diep moeten schamen.
Maar nee ze gaan in de aanval. Uit pure wanhoop. Tegen de IJslandse bank. De advocatenkantoren in Adam-Zuid varen er wel bij. Maar Harry Borghouts, Groen-Links commissaris van de koningin van de Provincie Noord-Holland, en de zijnen hebben een nieuwe afleidingsmanoeuvre gevonden. De kwade genius is nu Wouter Bos, omdat deze de provincie wil verbieden om rechtszaken aan te spannen tegen de IJslandse bank.
Wouter Bos heeft het heel eenvoudig en duidelijk uitgelegd: hij wil de individuele Nederlandse spaarder helpen die gedupeerd is door de IJslandse bank en vindt de provincie met het collectieve geld van de burger (en dus een gespreid risico en gespreide schade) moet wachten op haar beurt. Glashelder en volkomen terecht. Maar nee, wanbestuurders en IJslandinvesteerders, Groen-Linkser Harry Borghouts, voorop veinzen niets te begrijpen van de argmenten van Bos. Allemaal kul. Zolang de ruzie voortduurt praat niemand meer over de foute investeringen van de provinciale en gemeentelijke investeerders. En dat bevalt ze.