Ik blijf me erover verbazen hoe advocaten tegenwoordig de zaken van hun cliënten behartigen. Meteen in de aanval tegen het bevoegd gezag. En uiteraard in de volle schijnwerpers van de gulzige media. Zie ze eens glimmen als hun moment van aandacht gekomen is.
Misschien denkt u, na een aantal van mijn bijdragen te hebben gelezen, dat ik iets tegen het vak van advocaat heb. Integendeel. Ik vind het een fascinerend en belangrijk beroep. Ik vind dat iedere verdachte recht heeft op de best mogelijke verdediging. Hoe beter de verdediging, hoe beter voor de cliënt, maar ook hoe beter voor de rechtsstaat. Ik zet vraagtekens bij de strategie van de huidige advocaten om meteen voluit in de aanval te gaan tegen politie, justitie en rechterlijke macht. Er zijn vast gevallen waar deze strategie zijn vruchten afwerpt, maar niet als standaard-aanpak.
Veel beter is aanvankelijk mee te werken met politie en justitie. Daarbij wel zeer gedetailleerd verslagen te maken van alle gesprekken en telefoontjes van burgerlijke autoriteiten, politie en justitie met verdachten, hun omgeving en hun advocaten. En deze contacten schriftelijk – bij voorkeur per fax – onmiddellijk te bevestigen. Zelf nooit bellen, maar altijd faxen. De autoriteiten merken dat er prettig meegewerkt wordt, maar dat ze ook zeer scherp in de gaten worden gehouden en dat er een moment zal kunnen komen dat de gedetailleerde verslagen boven tafel komen.
Dwaze moeder Y. T.
Met stijgende verbazing naar de dwaze moeders gekeken. Ik zou als advocaat tegen zo’n moeder zeggen dat 
we de media erbuiten houden. Dat we geen commentaar leveren. Dat we niet meteen burgemeester en politie als incompetent betitelen. Y. T., de moeder van Iljitsj, was het ergste. Pontificaal bij Pauw en Witteman met naam en al. Ze begon in dat programma met het bagatelliseren van het plegen van het dreigtelefoontje van haar zoon: “stom geintje”, “stomme grap”. Ze was die maandag trouwens al de hoogte van die zgn. grap van haar zoon, maar verzuimde de politie in te lichten. Ze had zich – terwijl ze zich vrijwillig bij Pauw en Witteman vertoonde – erg geërgerd aan de media-aandacht. Pardon.
Iedereen van het bevoegde gezag was volgens Y.T. fout. Ze geeft wel les aan kinderen en ik vraag me af of ze die kinderen ook zo indoctrineert. De burgemeester zat volgens haar fout. Het vertonen in opsporing verzocht had niet gemogen. Waarom niet, vraag ik me af? De recherche werd beschuldigd van koste van alles de twee “kinderen” te willen koppelen aan de dreigbrief. Ze zouden niet uit zijn op waarheidsvinding. Het bewijs voor deze beschuldiging: ze had de rechercheur toch duidelijk verteld dat haar zoon Iljitsj niet zo’n type is die dreigbrieven schrijft.
En debiteerde ze verder: geheel tegen haar verwachting in had de rechercheur bij haar thuis zich keurig gedragen. En dat geeft les. Haar zoon zal zich met zo’n moeder niet heel schuldig vinden, of in ieder geval behoorlijk in verwarring raken. Jeroen Pauw bedankte haar dat hij het “fijn” vond dat ze haar verhaal had willen doen. Ook werd ze door hem uitgenodigd om later het vervolg te komen vertellen. Een uitnodiging die ze meteen accepteerde. Kan ze weer klagen over teveel media-aandacht.
Dwaze moeder van Melvin
Keurig hadden de dames hun media-optreden verdeeld: de ene moeder bij Pauw en Witteman en de ander bij NOVA. De moeder van Melvin was een stuk minder agressief. Maar toch bestond ze het om zich te beklagen over het feit dat zij dacht dat onterechte beschuldigingen door politie alleen voorkwamen in de Verenigde Staten en nu overkwam het haar. En natuurlijk haar klacht, in NOVA op prime-time, dat er onterecht zoveel media-aandacht voor de zaak was.
Dwaze advocaat Lionel Lalji
Lalji, de advocaat van Iljitsj T., gaat frontaal in de aanval. Hij wil burgemeester Bart Horseling van Weesp dagvaarden. Volgens Lalji zijn niet alleen de jongens, maar is ook de burgemeester verantwoordelijk voor de onrust die in Weesp is ontstaan. In zijn ogen is de schok die de dreigementen teweeg brachten grotendeels veroorzaakt door de onduidelijkheid van de burgemeester. Of in de woorden van de advocaat: “Dan kunnen we zien wie de rechtsorde heeft verstoord”. De omgekeerde wereld. De burgemeester heeft geen dreigement geuit per telefoon.
Aan alle kanten wordt de burgemeester verweten te vaag zijn geweest. Wat hadden de critici verwacht? Dat de burgemeester aan iedere inwoner van Weesp zou melden dat er een dreigtelefoon was binnengekomen met de mededeling “Ik ben de seriemoordenaar van Weesp. De Jozefschool gaat eraan.” Ja, die openbare mededeling van de burgemeester zou veel onrust weggenomen hebben.
Dwaze advocaat Sam Bharasingh
Ook deze advocaat weet van wanten. De beslissing van de rechter-commissaris om de schooljongens vast te houden was “een beetje absurd”. Afgezien van het kromme taalgebruik ook niet echt een opmerking die de zaak de-escaleert.
Schadelijke neveneffecten
Wie kaatst, moet de bal verwachten. De advocaten wisten wat er zou gebeuren. De media zouden smullen van deze zaak. Ja zelfs bloggers hebben weer een onderwerp om zich druk over te maken. Batterijen emeriti hoogleraren zouden hun twijfel gaan uitspreken in de media over justitie (die experts die geen twijfel hebben, komen niet aan woord in de media). De organisatie Defence for Children ziet ook haar kans schoon om gratis in het nieuws te komen en komt met kritiek. Op hun website hun motivatie niet kunnen vinden. Al die reacties slaan nergens op. De politie mag, ja moet, gewoon meer onderzoek doen. Het zou toch kunnen zijn dat die scholieren meer “geintjes” hebben uitgehaald. Henk Kamp had bij Pauw en Witteman precies deze reactie als antwoord op de beschuldigen van moeder Y.T. Jammer dat hij niet meer in de Nederlandse politiek bezig is.
Maandag 16 februari
De soap gaat door. Iljitsj meldt zich vandaag in de media. Hij heeft spijt en vindt dat hij een lichte straf verdient. Helaas heeft hij goed naar zijn moeder geluisterd en heeft hij geen betere advocaat. Vanavond zijn moeders K.B. en Y.T. en advocaat Sam Bharasing alweer te gast bij Pauw en Witteman. Als echte media-sterren. 
De familie geeft geen idee wat ze aangehaald hebben met hun media-optredens. Over een paar weken zullen we de twee “kwajongens” met hun ouders wel bij Pauw en Witteman aantreffen. Alles prachtig, totdat Peter R. de Vries met zijn onthullingen komt die hij met behulp van zijn verborgen camera heeft ontdekt.
TOEVOEGING DINSDAGOCHTEND 17 FEBRUARI 2009
Ik had gisteravond een gedeelte van Pauw en Witteman gezien en vanochtend naar de rest gekeken. De soap zet zich voort.
Dwaze advocaat Sam Bharasingh II
Het lijkt mij dat je als advocaat daar zit om de belangen van je cliënt, in zijn geval: zijn cliënten, te verdedigen. Bharasingh ging een aantal keren in de fout. In de eerste plaats kon hij het niet nalaten om tegen de Minister van Economische Zaken, Maria van der Hoeven,
httpv://www.youtube.com/watch?v=z0tWma-PSlg
over de vele papieren die hij als ondernemer moest invullen. Dat was toch een schande, vond hij. Ook toen Maria hem erop wees dat die druk behoorlijk teruggelopen was, bleef hij onbehoorlijk sputteren, zonder overigens met een concreet voorbeeld te komen, zoals daartoe uitgedaagd door de Minister. Uit eigen ervaring weet ik dat die druk op ondernemers inderdaad is afgenomen.
Ik snap advocaten als Bharasingh niet. Met papier omgaan kunnen ze als de besten. Als ze rekeningen moeten schrijven, kennen ze geen gelijken. Verder gaf Sam aan Maria het advies iets aan de banken te doen die geen krediet wilde geven aan ondernemers. Financiën en economie, laat het aan Sam over en het komt voor de bakker.
Advocaat Bharasingh uitte zich onbehoorlijk tegenover de – afwezige – advocaat van Melvin, Lionel Lalji. Verder bleek dat Bharasingh wel heel vreemd had gemanoeuvreerd. Hij had vertrouwelijke informatie over zijn ene cliënt, die bekend zou hebben een dreigbrief te hebben gestuurd, tegenover de rechter-commissaris gebruikt om zijn andere cliënt, Iljitsj, vrij te pleiten. Dat riekt o.a. naar belangenverstrengeling.
Uiteraard paste geheel in zijn offensief tegen justitie het verwijt dat ze de scholieren te lang in de nacht hadden ondervraagd. Verder werden we nog even onderwezen dat de rechter-commissaris een onwettige grond had genoemd om de scholieren langer vast te houden. Ik had graag de mening van een objectieve jurist gehoord in hoeverre dit steekhoudend is. Witteman was duidelijk wel overtuigd dat het geen grond was.
De dwaze moeders II
De moeders waren beduidend minder op oorlogspad. Witteman wilde ze graag ontlokken dat ze nog steeds boos waren op de burgemeester en dat lukte gedeeltelijk. Wel kreeg op het einde Henk Kamp nog een veeg uit de pan. Volkomen onterecht (3Mb avi).
