Dick Boer, baas van Ahold Europa, heeft een veel te rooskleurige kijk op zijn bedrijf. Ik zou u nu een koppeling kunnen geven naar het optreden van de heer Boer bij Pauw en Witteman, maar de P&W site werkt op dit moment niet.
De omzet in het derde kwartaal van dit jaar daalde voor Albert Heijn iets. Ik snap niet dat hij niet meer daalt.
Als u in de “tag-wolk” hiernaast op Albert Heijn klikt, krijgt u een aantal afleveringen van mijn soap over Albert Heijn te zien. Het blijft behelpen. Ik geef u wat heel recente beelden:
Appels en bananen bij AH vertonen verrassende kleurschakeringen.
De kleuren bruin en zwart zijn te vaak aanwezig.
Als ik maar een paar boodschappen moet doen, gebruik ik geen wagenje, maar neem ik een mandje. Althans dan ga ik op zoek naar een mandje. Bij de ingang staan ze meestal niet. Maar als je je best doet, vind je er wel eentje bij de kassa’s (zie foto links). Het vinden van een goed karretje bij AH is een klus op z
ich. Een karretje heeft een grote haak aan de achterkant. Aan die haak kan je je boodschappentassen hangen. Een aanzienlijk deel van de klanten (meer dan 1/3 schat ik) maakt gebruik van die haak. Een complicatie is dat in mijn AH-filiaal van de helft van die karren die haak afgebroken is. 
Bovendien moet je er snel bij zijn – net als de man op foto rechts hiernaast – anders zijn de karren op.
“Ze werkt hier niet”
Een week geleden had ik geen muntstuk van 50 cent bij me, nodig voor het statiegeld van een boodschappenwagen. Het lukte me niet om de aandacht te trekken van één van de kassières, dus vol goede moed getogen naar de servicebalie. Daar 
stond – zoals altijd – een lange rij. Achter de toonbank stond een dame, gekleed in AH-uniform, niets te doen. Ik vroeg haar – daarmee de rij passerend – of ze kon wisselen en liet haar mijn vijftig eurocenten zien. Hoewel de la van de kassa regelmatig open ging, was ze er niet toe bereid. Daarover maakte ik een opmerking, waarna de wel-werkende dame mij toebitste: “Zij 
werkt hier niet”. Dat ze niet werkte, was me wel duidelijk geworden. Dat ze blijkbaar ergens anders wel werkte, was informatie waar ik weinig mee kon doen. Geheel spontaan bood iemand in de lange rij mij aan om mijn geld te wisselen.
Onderhoud
Apparatuur – zoals pin, scanner, of fotokopieermachine – wordt niet onderhouden. De pin-betaalautomaten staan op beugel van zo’n dertig centimeter lang. Die beugel zit vaak los. Laatst was er een automaat die zo heen en weer ging (zeker 20 cm) dat het moeilijk werd om het toetsenbord te gebruiken. Ik beloofde de kassière dat ik de volgende keer een kruiskopschroevendraaier zou meenemen om hem te vast te zetten.
Vandaag was het echt lachen. Ik heb dit werkelijk nog nooit meegemaakt: de tekst op de pin-automaat stond in spiegelschrift. Een hoeraatje voor de computer-programmeur die dit voor elkaar heeft gekregen. “U moet uw pincode nog intoetsen”, hoorde ik van achter de kassa komen. “Ja”, vraag ik “gewoon of in spiegelschrift?”. Dat vond ze, denk ik wel een beetje een domme opmerking.
Tot uw dienst
Ik heb besloten een nieuwe houding te proberen. Elke keer als ik contact met AH-personeel heb in een AH-supermarkt begin ik de conversatie met: “Kan ik u ergens mee helpen?
