Zo af en toe moet je bijna huilen van vreugde: je wordt hoffelijk bediend in een grote winkel. Zeker als je de ongeïnteresseerdheid van het personeel van Albert Heijn gewend ben, is het een schok.
In het Magazine van de Volkskrant stond een piepklein artikeltje met de intrigerende titel: Kofferbakwijn. Wat een leuk woord!. Ik kende het woord niet, maar begreep wel onmiddellijk wat ermee bedoeld werd.
De auteur tipte de lezer dat de Dekamarkt een heel goede Italiaanse wijn uit 2005 had ingekocht en deze verkocht voor 5,99 per fles. En stond er in het artikel: de eerstvolgende week is de wijn nog een euro goedkoper. Verder werd ons lezers medegedeeld dat de wijn wel drie keer dit bedrag waard was.
Naar de Dekamarkt
Ik ben het type mens dat in Italië bij een wijnboer de wijn veel te duur vindt, om dan thuis spijt te hebben dat ik er niet een aantal heb gekocht in Italië. Deze aanbeveling van de Volkskrant leek me dus wel wat. Maar ja, osm komt niet in de Dekamarkt. Redelijk dicht bij mijn huis is een filiaal van de Dekamarkt, waar ik toch maar naar toe ben gegaan. Ik ben een man, dus ik vraag niks, want ik wil zelf die wijn in de winkel vinden. Ik speurde wat door de wijnrekken, toen ik werd aangesproken door de filiaalhouder, die keurig in het pak was. Ik legde uit wat ik zocht. Hij moest lachen want ik was al de zoveelste die om die wijn was komen vragen. Zijn filiaal was te klein om veel wijnen in voorraad te hebben. Tijdens ons gesprek was er nog een Volkskrantlezer bij ons komen staan. Deze dame – schatte ik in – woonde in Laren. Ze kwam toch niet helemaal naar Amsterdam-Noord om wijn te halen?
De filiaalhouder legde ons uit dat de Dekamarkt een website had waarop je alle wijnen kon
bestellen. Die bestelde wijnen zouden zonder bezorgkosten in elk gewenste filiaal van de Dekamarkt kunnen worden afgeleverd.
Ik naar huis. En inderdaad een voortreffelijke website: dekawijnmarkt. Ik heb de wijn besteld, tegen de actieprijs. Per email werd mij onmiddellijk bevestigd dat ik na drie dagen de wijn kon afhalen op de door mij aangegeven winkel.
Afhalen van de wijn
Ik kwam mijn wijn afhalen op een moment dat de Dekamarkt heel druk was. Ik zag al snel de filiaalhouder en liet hem mijn bestelling zien. “O ja, van die wijn is er wel heel veel besteld. Ik weet niet waarom. Ik haal uw twee dozen wel uit het magazijn”. Binnen een zeer korte tijd kwam hij terug met een vriendelijke dame. Ieder droeg een doos wijn. Ik wilde de wijn aanpakken. Nee, nee, dat was niet de bedoeling. Ik wilde achterin de rij gaan staan. Nee, nee, dat was niet de bedoeling. De dame zette mijn doos neer bij een niet gebruikte kassa. Hij zette zijn doos erbij. Speciaal voor mij werd de kassa aangezet. Ik rekende af. Daarna wilde ik mijn wijn pakken.
“Nee, nee, mijnheer. Ik breng de wijn naar uw auto”. Ik keek hem ongelovig aan. Ik was toch in Amsterdam. Ik sputterde tegen: “Maar mijn auto staat wel een eindje weg”. “Mijnheer, waar uw auto ook staat, ik breng uw wijn er naar toe.” En zo geschiedde. Ik bleef geëmotioneerd achter. En was in staat om alvast aan één van de twaalf flessen te beginnen.
De Volkskrant had gelijk. De wijn is prima.
